“Mama, kan ik bellen naar mijn zusje?” Nee?! “Kan ik dan nooit meer met haar praten?” Nee? “Oh, wat jammer…” Is het ver naar de hemel? Ja…? We kunnen toch gewoon met het vliegtuig naar hem toe gaan? Iedereen krijgt in zijn leven te maken met verliezen, ook kinderen. Ook zij kunnen er niet om heen: je wordt geboren, je leeft en je gaat dood.
Als een kind ooit al eens eerder geconfronteerd is met de dood, was het meestal een ouder iemand, een opa of oma, dan is het voor hen nog een beetje te begrijpen. Maar het kan ook een papa of mama zijn of een broertje of zusje, een vriendje of vriendinnetje, een kind van school.
We kunnen kinderen de verdrietige kanten van het leven niet besparen. Hoe graag we ook zouden willen, we helpen hen er niet mee. Kinderen willen het liefst betrokken zijn bij alles wat er om hen heen gebeurt, ze kunnen helpen of gewoon aanwezig zijn na een overlijden. Ik vind het belangrijk kinderen op een natuurlijke manier een warme en liefdevolle ervaring mee te geven rondom de dood. Open en eerlijk antwoord geven op alle vragen is hierbij heel belangrijk.
Het boekje ‘Kinderen helpen bij verlies’ geeft u inzicht hoe we kinderen op een begrijpelijke manier kunnen vertellen over de dood.
Kinderen krijgen van mij ‘Mijn herinneringsboek Dag lieve…’Hierin kunnen ze herinneringen aan de overledene levend houden. Door tekeningen, verhalen of gedichten te maken of foto’s te plakken maken ze hun eigen herinneringen tastbaar. In dit boek kunnen ze ook lezen wat doodgaan is en wat er daarna gebeurt. Ze kunnen zelf bepalen wat ze willen lezen en doen. Zo kan het hun speciale en persoonlijke herinneringsboek worden.